Yildiz Gies

Yildiz Gies kan niet goed kiezen. Niet tussen dag en nacht, niet tussen rust en feesten, niet tussen schrijven, dichten en musiceren. Wel kan ze goed kijken, waardoor ze altijd en overal verhalen vindt.

De meeste van die verhalen gaan over verwachting, of eigenlijk de misleiding ervan. Ze gaan over de schoonheid van de teleurstelling, want juist dáár gebeuren de mooiste dingen.

In Onverwacht laat Yildiz Gies het kiezen los en neemt ze haar liedjes, korte verhalen en gedichten allemaal mee het podium op. Verwacht een muzikale vertelling, een verhalend liedprogramma; een boeiende verzameling grappige, nuchtere en ontroerende beschouwingen over verwachting, teleurstelling en onderweg zijn.

“In de trein zie je de mooiste films,” zegt ze weleens. “Op straat trouwens ook.”

Altijd onderweg. Naar iets op zoek. Ga je mee?

—

Yildiz Gies ontving een financiële bijdrage van het Prins Bernhard Cultuurfonds voor dit programma waarin ze alle kanten van haar makerschap laat zien en zowel als schrijver, muzikant én dichter het podium opgaat. In 2021 publiceerde ze haar eerste dichtbundel ‘Eigenlijk wilde ik naar Terschelling’, in samenwerking met illustratrice Doesjka Bramlage. Ook bracht ze verschillende nummers uit waaronder ‘Niet alleen’, waarvoor ze zelf een animatievideo maakte. Ze was eerder te zien bij o.a. Bevrijdingsfestival Gelderland, Tapas Theater en Broadway Festival Texel. Haar bundel is verkrijgbaar in meerdere boekhandels en haar muziek is te vinden op Spotify en andere streamingdiensten.

De dag dat ik vloeibaar werd

ooit was ik heus nog een solide lijf
gevuld tot aan de rand
opgebouwd uit tastbaar weefsel
en met een eigen buitenkant

ik had een mening en gedachten
in mijn hoofd een huis van mist
waarin ik dromen goed bewaarde
waar niemand het bestaan van wist

maar plots lig ik hier te druipen
van jouw houten verfpalet
ik voel hoe jij met grove streek
verwoed mijn kleur op canvas zet

wanneer ben ik hier beland
ik heb het zelf niet eens gemerkt
was het in de herfst of zomer
raakt zoiets ook uitgewerkt

misschien gebeurde het die nacht
waarin ik zachtjes werd gekust
hoe kon ik weten dat daarmee
mijn aards bestaan werd uitgeblust

ach hoor dit verward gebazel
ik denk niet scherp in okergeel
en zo word ik
zonder antwoord
opgedoekt door jouw penseel